Cuvilliéstheater w Monachium: zdjęcia, opinie

O tym miejscu

Teatr Cuvilliés w monachijskiej dzielnicy Altstadt-Lehel to zapierający dech w piersiach przykład architektury rokoko, misternie zaprojektowany przez François de Cuvilliés. Otwarte w 1753 roku, to historyczne miejsce zostało pieczołowicie odbudowane po II wojnie światowej, zachowując swoje misternie zdobione piękno i urok. Służy zarówno jako teatr, jak i opera, zachwycając widzów znakomitymi przedstawieniami. Odwiedzający często chwalą jego oszałamiającą estetykę, doskonałą akustykę i urzekającą atmosferę. Dzięki nowoczesnym udogodnieniom, takim jak płatności kartą, harmonijnie łączy historyczną elegancję z współczesnymi potrzebami, czyniąc każdą wizytę niezapomnianym przeżyciem.

Osobliwości

Płatność kartą kredytową, Wejście dostępne dla osób niepełnosprawnych

Jak tu dojechać?

Najbliższe przystanki transportu publicznego dla Twojej wygody.

Odeonsplatz

Przystanek komunikacji miejskiej 242 m spacerem

Kammerspiele

Przystanek tramwajowy 418 m spacerem

Marienplatz (Theatinerstraße)

Przystanek tramwajowy 339 m spacerem

Nationaltheater

Przystanek tramwajowy 209 m spacerem

4.6

na podstawie 1 009 opinii

Google

4.6/5 1 009 opinii

Milena Salecic

Predivno...

Óscar

Una autèntica joia del rococó alemany, probablement un dels edificis més bells que he tingut el privilegi de visitar. El Teatre Cuvilliés és la versió alemanya i barroca del Palau de la Música Catalana: petit, exuberant, amb una acústica que sembla feta per a les ànimes més refinades del segle XVIII. Una capsa de música bavaresa, recoberta d’or, vellut i filigranes, que et transporta directament a temps de reis, perruques i passions operístiques. Ara bé… parlem del contrapunt tragicòmic: malgrat haver comprat l’entrada conjunta (Residenz, Tresor i Teatre) online —i dur-la ben integrada i brillant a la meva Apple Wallet—, l’agent d’accés al teatre, una tortuga mil·lenària amb ínfules de guàrdia de frontera, entra en crisi existencial i exigeix… el passaport. Sí, el passaport, com si l’accés al rococó estigués regulat per convenis de Schengen. Li ensenyo el QR. Res. Insisteixo. Res. No hi ha cap nom imprès, i això sembla desfermar sospites de conspiració. Soc el primer humà que ha comprat una entrada digital a Baviera? O és que aquest senyor s’ha confós amb el control de la Bundespolizei a l’aeroport? Em costa decidir si és incompetència, zel burocràtic o racisme institucional light. Però el moment era digne de Berlanga. En fi: l’espai, extraordinari. L’acollida… millorable. Un contrast entre l’art suprem del passat i les petites misèries de l’administració del present.

Rozwiń

Pablo FG

La visita no es muy interesante a no ser que sea con una visita guiada, ya que no hay mucho que ver y tampoco muchas explicaciones al respecto.

Cuvilliéstheater w Monachium

O tym miejscu

Osobliwości

Jak tu dojechać?

Opinie i oceny