U Suchý Dásně w Pradze: zdjęcia, opinie, menu

O tym miejscu

U SuchÝ Dásně to lokalna perła w Pradze, która obiecuje żywiołowy wieczór, nie rujnując przy tym portfela. Ten tradycyjny czeski pub oferuje autentyczne doświadczenie picia w prawdziwie staroświeckiej atmosferze, uzupełnionej obecnością punków i głośną muzyką, tworzącą rozrywkowe tło. Przyjazna i pomocna obsługa zadba, aby Twój kufel nigdy nie był pusty, szybko serwując dobre piwo oraz smakowite przekąski piwne. Niezależnie od tego, czy wpadasz na lunch, czy planujesz solidną kolację, z pewnością zasmakujesz w klasycznych czeskich daniach, idealnie pasujących do ich wyboru piwa i wina. Zabranie ze sobą czworonoga nie stanowi problemu, gdyż zwierzęta są mile widziane, a jeśli prowadzisz, dostępne są zarówno miejsca do parkowania na ulicy, jak i płatne parkingi. Zaplanuj swoją wizytę w U SuchÝ Dásně, by poczuć żywiołową energię Pragi z doskonałą obsługą i niezapomnianym, niedrogim doświadczeniem.

Rozwiń

Cena

$$$$ 200 - 300 CZK

Rodzaj posiłku

Obiad, Kolacja

Rodzaj kuchni

Czeska

Dostępne opcje

Dostępne rezerwacje

Oferta

Podawanie alkoholu

Parking

Parking przy ulicy, Płatny parking

Jak tu dojechać?

Najbliższe przystanki transportu publicznego dla Twojej wygody.

Karlovo náměstí

Stacja metra 420 m spacerem

Palackého náměstí

Przystanek tramwajowy 279 m spacerem

Václavská

Przystanek autobusowy 418 m spacerem

Výtoň

Przystanek tramwajowy 368 m spacerem

Botanická zahrada

Przystanek tramwajowy 182 m spacerem

Moráň

Przystanek tramwajowy 412 m spacerem

4.2

na podstawie 1 046 opinii

Google

4.2/5 1 046 opinii

Jiri Kyncl

Obsługa: 5
Atmosfera: 5

Krásná putyka jak z devadesátek. Takových moc není. Určitě návštěvu ještě zopakuji.

Klaudi

V pohodě ceny, ale strašně špatně se tu mluví s lidmi – je třeba mluvit opravdu nahlas.

Jakub “Ruzza” Růžička

Jedzenie: 1
Obsługa: 1
Atmosfera: 1

Už v metru jsem cítil podivné mrazivé chvění ve vzduchu, jako by se mi pod kůži vkrádaly dávno zapomenuté stíny. Když jsem rozrazil ty shnilé dveře, vyvalil se ven puch tak odporný a nelidský, že i zloději z Nuslí se svíjeli v mdlobách a krysy zachvátila panická hrůza. Nebyl to jen pach rozkladu, piva dávno přeměněného v sliz a dřeva, jež hnilo už ve staletých základech Prahy. Byl to zápach hluboký a slizký, mnohem starší než město samo, byl nasáklý hnisavou vlhkostí sto let staré plísně. Nesl v sobě stopy něčeho, co v těch zdech dlouho přežívalo, ukryté v temných štěrbinách mezi prasklým zdivem, v matně světélkujících skvrnách na stropě. Něčeho nepojmenovatelného co se kdysi svíjelo zlobou v nekonečnu bezčasí. Ti, kdo byli dost šílení nebo zdrogovaní, tvrdili, že ten smrad má vlastní život, že se pohnul a vklouzl jim do plic, do žil, do myšlenek. Že v tom zatuchlém tichu slyšeli šepot – ne lidský, ne zvířecí, ale vlhký a bublající, jako když se něco dávno mrtvého dusí na dně zpola zatopené žumpy. Nikdo raději nemluví o tom, co se hýbe vzadu ve stínech, kde je toaleta a kde ve vybledlých prknech stále zůstávají otisky něčeho, co nemělo nikdy být.