Este Bar w Lizbonie: zdjęcia, opinie

O tym miejscu

W tętniącej życiem dzielnicy Alfama w Lizbonie, Este Bar jest przytulnym miejscem dla tych, którzy szukają niezapomnianego wieczoru. Znany lokalnie jako Zoltan's Bar, ten zachęcający lokal oferuje szeroką gamę intrygujących i zróżnicowanych napojów, z których każdy jest przygotowany, by cieszyć i zaskakiwać. Przy cenach wahających się od zaledwie 5 do 10 euro, to przystępny sposób na spędzenie wieczoru pełnego żywej rozmowy i śmiechu. Swobodna atmosfera Este Bar sprawia, że jest on ulubieńcem zarówno mieszkańców, jak i turystów, oferując ciepłe powitanie wszystkim, w tym społeczności LGBTQ. Niezależnie od tego, czy popijasz starannie wybrane wino, czy raczysz się kreatywnie zmiksowanym koktajlem, przyjazny i uczynny właściciel dba o to, by każde doświadczenie tutaj było tak niezapomniane, jak przyjemne. Nic dziwnego, że to urokliwe miejsce zdobyło imponującą ocenę 4,8 w Google.

Rozwiń

Cena

$$$$ 5 - 10 EUR

Dostępne opcje

Na miejscu

Oferta

Podawanie alkoholu, Podawanie koktajli, Podawanie piwa, Podawanie wina, Serwowanie jedzenia

Płatność

Płatność kartą debetową, NFC płatność

Atmosfera

Zwykłe, Przytulnie

Jak tu dojechać?

Najbliższe przystanki transportu publicznego dla Twojej wygody.

R. Remédios

Przystanek autobusowy 164 m spacerem

R. Paraíso

Przystanek autobusowy 48 m spacerem

Museu Militar

Przystanek autobusowy 109 m spacerem

Panteão Nacional

Przystanek autobusowy 166 m spacerem

4.8

na podstawie 204 opinii

Google

4.8/5 204 opinii

Eric Ngo

Jedzenie: 5
Obsługa: 5
Atmosfera: 5

:)))))))))) friend thought bartender fine asffff 178CM ;)

Childish Bambino

Jedzenie: 5
Obsługa: 5
Atmosfera: 5

They call it a bar, but that’s generous. It has bottles, yes. A counter. A door that closes most of the way. A bathroom that doubles as a confessional booth for lost souls. Really it’s more like a holding cell for men who once had potential. I say this without judgment. I say this while finishing my third gin and tonic, poured by a man named Zoltan. A man not so much tending bar as standing trial in a place without laws. He doesn’t pour drinks. He offers them, like penance, like saying a rosary you don’t remember learning. The bar has no schedule. No rules. The light flickers. The furniture rearranges itself when you look away. Zoltan disappears for several minutes and no one notices—because maybe he never really arrives. There is no menu. There is no bill. You pay what Zoltan says, or what you feel. He once charged me €7.20 for a drink and then €1.80 for “emotional labor.” I thanked him. Another time he charged me nothing, but made me write down the name of someone I miss and put it in a jar behind the bar. The ceiling leaks when it doesn’t rain. The floor sticks to memory. The wine is imaginary but emotionally vivid. Locals say the bar is built on a fault line between remembrance and shame. Five stars. Without irony. Without mercy. This bar is not recommended. It is inevitable.

Rozwiń

tony from the future

Jedzenie: 4
Obsługa: 5
Atmosfera: 5

Five stars, obviously. I don't know what this place is. A bar? A liminal space? A social experiment? I entered what I thought was an abandoned storefront in Alfama and immediately lost all sense of time. Inside: Zoltan. Or at least the idea of Zoltan. He may be several people stacked inside a trench coat. He may be a sentient fog bank wearing a flannel shirt. He handed me a drink that tasted like my parents' divorce and said, “This one’s on the house. The house is not real.” The music was playing but it wasn’t coming from speakers. It came from under the floorboards, inside the light fixtures, from beneath my skin. Sad, soft music sung by bearded men who have definitely cried in a canoe. I asked if there was a jukebox. Zoltan said, “There was. It left.” I went to the bathroom, or maybe I became the bathroom. It’s smaller than a thought. Covered in words I don’t remember writing. “WHO IS ZOLTAN” was carved into the mirror. The sink laughed at me. The toilet made an offer I refused. When I came back, the bar had moved two feet to the left and Zoltan was gently rotating. We played chess without a board. I lost. He gave me a receipt that simply read “fate.” Five stars. I haven't left yet. I can't find the door. I think I might be Zoltan now.

Rozwiń

Este Bar w Lizbonie

O tym miejscu

Cena

Dostępne opcje

Oferta

Płatność

Atmosfera

Jak tu dojechać?

Opinie i oceny